Wspólną cechą nieszlachetnych metali jest podatność na korozję. Proces ten rozpoczyna się, gdy żelazo zawarte w stali i żeliwie zaczyna reagować z tlenem oraz wodą. Rudobrązowy nalot powstaje znacznie szybciej na tych elementach, które są wystawione na działanie czynników atmosferycznych. Powstawanie tlenku żelaza zmienia strukturę przedmiotu i pogarsza jego parametry.
Jedną z podstawowych metod zapobiegania temu zjawisku jest cynkowanie
W tym procesie pokrywa się metal cienką warstwą cynku w celu jego ochrony. Metale miękkie, takie jak miedź, poddaje się procesowi cynkowania w celu zabezpieczenia powłoki przed uszkodzeniami mechanicznymi. W glebie cynk ma głównie postać blendy cynkowej. W Polsce cynk wydobywa się w Górnośląskim Zagłębiu Węglowym. Materiał ten poddaje się procesom pirometalurgicznym lub hydrometalurgicznym. Cynk topnieje w temperaturze około 420 stopni Celsjusza, natomiast zaczyna wrzeć w 907 stopniach. Dla procesu cynkowania istotna jest ta pierwsza informacja ? cynk nakłada się bowiem po jego uprzednim roztopieniu. Przed rozpoczęciem cynkowania przedmiot należy poddać starannej obróbce i przygotowaniu. Trzeba usunąć wszystkie tłuste plamy powstałe podczas procesów produkcyjnych, transportu i magazynowania. Obecnie cynkowanie ogniowe w dobrej cenie może zostać przeprowadzone w temperaturze około 450 stopni. Wszelkie substancje niemetaliczne z cynkowanego przedmiotu usuwa się poprzez trawienie.
Prawidłowy przebieg reakcji chemicznych zapewnia topnikowanie. Wysoka temperatura gwarantuje szybkie reagowanie żelaza i cynku. Na cenę cynkowania wpływają takie czynniki jak wielkość przedmiotów i wybrana metoda. Oprócz cynkowania ogniowego stosuje się także metodę galwaniczną. Po pokryciu przedmiotu cynkiem należy poddać go końcowej obróbce. Usuwa się wówczas nacieki, sople i nawisy, a także wygładza się ostre krawędzie. Miejsca nieszczelnych spawów i łączenia drutów montażowych podlegają dodatkowemu wykończeniu. Na jakość wykonania wpływa także gatunek cynkowanej stali. Przedmioty pokryte cynkiem mogą być stosowane we wnętrzach budynków oraz na zewnątrz. Powłoka cynkowa jest obojętna dla środowiska naturalnego.
Trwałość ochronnej powłoki szacuje się na 50 lat. W celu poprawy walorów estetycznych elementy cynkowane mogą być następnie lakierowane. Grubość powłoki wynosi od 45 do 150 mikrometrów. Pomiar powłoki cynkowej opisuje norma techniczna PN-EN ISO 1461. Powierzchnia cynku może być gładka lub chropowata ? staje się taka w wyniku wytrącenia się twardego cynku.